Podczas prac modernizacyjnych budynku chlorowni na SUW Zaborowo odsłonięto fundamenty historycznego filtra wodnego.
Był on elementem układu uzdatniania wody, który funkcjonował w Lesznie do połowy XX w. Tak o tym obiekcie pisze profesor Miron Urbaniak z Uniwersytetu Wrocławskiego: "Spośród zbudowanych w lasku obiektów, chyba najciekawszym pod względem architektonicznym był wysunięty najbardziej na północ odżelaziacz ze stacją filtrów, którego koszt realizacji osiągnął 7600 marek. Budowla została oparta na planie dużego okręgu o średnicy 20 m i w swej części parterowej mieściła baseny filtrów powolnych, natomiast w „wyrastającej” z bryły, wysokiej części centralnej, do złudzenia przypominającej wieżę, funkcjonował odżelaziacz. Całość korpusu i wieży przykryto papą na odeskowaniu, a samą wieżę zwieńczono wysoką, pełniącą funkcje wywietrznika, latarnią z masztem. Skromny detal architektoniczny stanowiły jedynie ceglane, umieszczone rytmicznie w partii parterowej lizeny oraz ceglane naczółki nad wypełnionymi stolarką typu przemysłowego odcinkowymi otworami okiennymi".
Budynek filtra rozebrano w latach 70-tych XX w. Prowadzone obecnie prace odsłoniły fragment cześci centralnej gdzie znajdowała się kaskada napowietrzająca. Okrągły kształt dawnego filtra był inspiracją dla architektów przy projektowaniu nowego budynku sali edukacyjnej. To swoisty hołd dla pierwszych budowniczych stacji i sposób na zachowanie "ducha miejsca".
Galeria przedstawia dawny budynek filtra, odsłonięte fragmenty konstrukcji i wizualizację nowego budynku.
cytat pochodzi z opracowania : Miron Urbaniak "Modernizacja infrastruktury miejskiej Leszna w latach 1832-1914"
