logo MPWiK

Infrastruktura spółki

Oczyszczalnia ścieków

Infrastruktura spółki
Infrastruktura spółki
Infrastruktura spółki
Infrastruktura spółki
Infrastruktura spółki
Infrastruktura spółki

Obiekt działa już od 1996 roku

Budowę Oczyszczalni Ścieków w Henrykowie rozpoczęto 3 października 1994 roku. Projekt opracowało Biuro Budownictwa Komunalnego Sp. z o.o. we Wrocławiu, a głównym wykonawcą pierwszego etapu prac było Przedsiębiorstwo Budownictwa Hydrotechnicznego i Rurociągów Energetycznych „Energopol 7” w Poznaniu. Obiekt został zlokalizowany w odległości 6 km od miasta Leszna. Budowę oprócz MPWiK finansował Urząd Miasta Leszna i Leszczyńska Spółka Wodno-Ściekowa. Wykorzystano też środki z kredytu bankowego Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie. Nową oczyszczalnię w Henrykowie zaprojektowano do odbioru i oczyszczania ścieków w ilości 25500 m3 na dobę - to jest takiej ile wynoszą potrzeby miasta liczącego 85000 mieszkańców.

W 1995 roku na terenie oczyszczalni wybudowano pompownię, kraty, piaskownik, osadniki wstępne oraz otwartą komorę fermentacji ze stacją odwadniania osadu. Wykonawca zgodnie z umową zrealizował inwestycję do dnia 15 października 1996 roku. Uroczyste przekazanie do eksploatacji nowej oczyszczalni ścieków (I etapu) odbyło się 8 listopada 1996 roku. Uruchomienie oczyszczalni umożliwiło podłączenie kanalizacji i przyjęcie ścieków z Zatorza i Strzyżewic oraz 70 % z Zaborowa. Równocześnie wyłączono z eksploatacji pola irygacyjne w Zaborowie, a ścieki przerzucono kolektorem do nowej oczyszczalni. Oddanie do użytku nowego obiektu zahamowało proces degradacji ujęcia wody w Zaborowie.

II etap zrealizowano w 2000 roku

Konieczność budowy części biologicznej oczyszczalni spowodowała podjęcie  w 1996 roku decyzji zlecającej opracowanie dokumentacji na realizację II etapu. W sierpniu 1998 roku rozstrzygnięto przetarg. Wygrała go firma „Ekolog” z Piły. Od października 1998 roku rozpoczęto prace przygotowujące teren pod budowę reaktora biologicznego. Prace zakończono w 1999 roku i po półrocznym rozruchu w 2000 roku oddano obiekt do użytku.

Technologia

Na oczyszczalnie ścieków w Henrykowie ścieki dopływają poprzez sieć kanalizacji ogólnospławnej i sanitarnej. Zebrane z terenu miasta ścieki trafiają do głównego kolektora dosyłowego o długości 6.5 km , który łączy Leszno z Henrykowem. Średnica kolektora to prawie 2 metry.

Pompownia główna oczyszczalni

Z głównego kolektora ścieki trafiają do zlokalizowanej na terenie oczyszczalni pompowni, która została wybudowana w formie dwudzielnej studni zapuszczonej, o średnicy 10,0 m . Jest wyposażona w 6 pomp. Na dopływie zainstalowane są kraty rzadkie o prześwicie wielkości 120 mm, które są czyszczone ręcznie – jest to pierwszy element mechanicznego oczyszczania ścieków. Ścieki są pompowane do komory pośredniej, skąd dalej grawitacyjnie odpływają na obiekty technologiczne oczyszczalni. Przy przepompowni zlokalizowano przepływomierz zliczający ilość ścieków dopływających do oczyszczalni.

Zespół krat i piaskownik

Z pompowni ścieki dopływają na kraty gęste - dwa zespoły krat mechanicznych firmy HUBER o prześwicie otworów wielkości 8 mm, które zatrzymują większe zanieczyszczania stałe. Cedzone na kratach odpady nazywane skratkami są wywożone na składowisko odpadów. W przedłużeniu budynku krat znajdują się dwa piaskowniki poziome napowietrzane, których zadaniem jest usunięcie ze ścieków zawiesin mineralnych, piasku i błota. Długość użytkowa piaskowników to 20,0 m, a pojemność użytkowa 72 m3. Wydzielenie piasku jest wspomagane napowietrzaniem przez dmuchawy. Piasek jest zgarniany do specjalnego leja zgarniaczem, a następnie transportowany pompami mamutowymi do separatora umieszczonego pod budynkiem krat. Wydzielony piasek dostarczany jest na składowisko odpadów.

Osadniki wstępne

Następnie ścieki kierowane są do dwóch radialnych osadników wstępnych o średnicy DN 30,0 m i pojemności czynnej 2800 m3. W osadnikach oddzielne są ze ścieków pozostałe łatwoopadające osady oraz wyłapywane są substancje pływające i tłuszcze wypływające na powierzchnie osadników.

Reaktor biologiczny

Po oczyszczeniu mechanicznym ścieki trafiają do rektora biologicznego który jest „sercem” oczyszczalni. W reaktorze utrzymywany jest w stanie zawiesiny zespół żyjących mikroorganizmów (tzw.osad czynny), który przy wykorzystaniu procesów biologicznych „zjada” zanieczyszczenia ze ścieków. Dla rozwiązań technologicznych oczyszczalni wykorzystano schemat trójfazowego osadu czynnego pracujący w układzie przepływowym określony zazwyczaj jako system BARDENPHO. Cykl oczyszczania jest przeprowadzony kolejno w komorach B – N – T (beztlenowej – anoksycznej / niedotlenionej – tlenowej), o zróżnicowanych stężeniach tlenu i dwóch rodzajach recyrkulacji. Dodatkowo biologiczne usuwanie związków fosforu wspomagane jest poprzez dawkowanie specjalistycznych związków chemicznych do reaktora.

  • Komory beztlenowe: tu ścieki po części mechanicznej wpływają do dwóch komór beztlenowych, które oprócz ścieków mechanicznie oczyszczonych zasilane są osadem powrotnym pompowanym z osadników wtórnych za pomocą trzech pomp recyrkulacji zewnętrznej (firmy Flygt). Osad powrotny jest mieszany z cieczą nadosadową pompowaną z zagęszczacza wstępnego. W każdej z komór o pojemności 1200 m3 zamontowane są przy pomoście dwa mieszadła, które utrzymują w stałej cyrkulacji dopływające ścieki wraz z osadem powrotnym.
  • Komory niedotlenione: tu ścieki z komory beztlenowej trafiają do dwóch komór anoksycznych o pojemności 5540 m3, w każdej z komór  zamontowane są dwa mieszadła wolnoobrotowe. W ścianach oddzielających komory anoksyczne od tlenowych zainstalowane są dwie pompy śmigłowe firmy Landia przeznaczone do recyrkulacji wewnętrznej.
  • komory tlenowe: są to dwie komory o łącznej pojemności prawie 14 tyś. m3, które wyposażone zostały w system instalacji napowietrzającej ścieki zakończony wewnątrz komór filtrosami przeznaczonymi do drobnopechęrzykowego natlenienia ścieków. Sprężone powietrze dostarczone jest ze stacji dmuchaw rurociągiem dosyłowym.

Osadniki wtórne

Obydwa ciągi technologiczne reaktorów biologicznych posiadają własny osadnik wtórny przyjmujący po 50% obciążenia całej oczyszczalni. Osadniki zapewniają skuteczne oczyszczenie ścieków, polegające na wydzieleniu biomasy, zarówno podczas pogody bezdeszczowej, jak i podczas odbioru ścieków opadowych do granic obciążeń hydraulicznych dopuszczalnych do przyjmowania przez biologie.

Charakterystyka osadników wtórnych:

  • Średnica wewnętrzna: DN 42,0 m
  • Pojemność użytkowa: 5264,0 m3
  • Wysokość ścian bocznych: 4,5 m

Kolektor ścieków oczyszczonych

Oczyszczone ścieki odprowadzane są do odbiornika kanałem zbiorczym, który został dostosowany do wbudowanej zwężki pomiarowej i urządzeń służących do pomiaru ilości i jakości ścieków. Ścieki oczyszczone trafiają do rzeki Rów Polski (Kopanica). Ciek ten płynie dalej poprzez rzekę Barycz do Odry.

Technologia przeróbki osadów:

Osady wstępne:

Powstaje w wyniku osadzania się zanieczyszczeń osadniku wstępnym. Podawany jest do zagęszczacza i dalej po przefermentowaniu odwadniany na prasie taśmowej.

Zagęszczacz wstępny:

Do zagęszczacza osad jest pompowany z leja osadnika wstępnego za pomocą pompy. Zagęszczacz zbudowany jest jako zbiornik żelbetowy o pojemności 339,3 m3. W zagęszczaczu zamontowane jest mieszadło prętowe.

Osad nadmierny

Osad nadmierny jest to wydzielona część osadu biologicznego powstała w wyniku wzrostu mikroorganizmów w reaktorze biologicznym. Jest to osad zbędny na oczyszczalni, jest nieuniknioną konsekwencją stosowania metod biologicznych. Osad nadmierny w celu zmniejszenia jego objętości podawany jest do zagęszczacza osadu nadmiernego. Zagęszczacz wyposażony jest w mieszadło łopatkowe. Przyjmuje się, że zagęszczacze wstępne, pracujące w warunkach przepływowych, pozwalają na zmniejszenie objętości osadu w zakresie od 1/2 do 2/3 objętości początkowej. Woda nadosadowa jest odprowadzana grawitacyjnie do komór tlenowych.

Wydzielona otwarta komora fermentacji (WKF – o)

Komora ta przeznaczona jest do przetrzymywania osadów celem ich przefermentowania. Do komory fermentacyjnej osad jest pompowany z zagęszczacza za pomocą pomp. Zbiornik ten jest zbudowany z żelbetu i ocieplony na całej powierzchni zewnętrznej.

Charakterystyka wydzielonej otwartej komory fermentacji:

  • Średnica: 32,0 m
  • Wysokość użytkowa: 10,3 m
  • Powierzchnia: 803,8 m2
  • Pojemność: 8279,0 m3

Komora jest wyposażona w trzy mieszadła, które mają za zadanie wyrównanie stężenia osadu w zbiorniku. Przefermentowany osad trafia do zbiornika nadawy.

Zbiornik nadawy

Zbiornik nadawy służy do przetrzymania osadu przefermentowanego przed podaniem go na prasę odwadniającą. Dodatkowo jest wyposażony w mieszadło prętowe w celu ujednorodnienia składu osadu. Ze zbiornika osad jest doprowadzony na prasę taśmową firmy Andritz, a po odwodnieniu jest dodatkowo higienizowany wapnem i trafia na składowisko osadu.

Składowisko osadów

Składowisko osadów jest przeznaczone na odwodnione osady, które wydzielono w oczyszczalni. Na oczyszczalni ścieków znajduje się składowisko otwarte oraz dwie wiaty magazynowe zadaszone. Powierzchnia składowiska otwartego wynosi: 1375 m2 (55m x 25m) natomiast powierzchnia wiat magazynowych wynosi 672 m2 każda (42 m x 16m). Osad ze składowiska jest wywożony na grunty rolne w celu uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu oraz zagospodarowany instalacyjnie.

 

a p j .